Wat zijn mijn kansen om een fiscaal geschil te winnen?

We denken onder meer aan:

1) De mogelijkheid voor de belastingadministratie om het gedrag van de belastingplichtige te bestraffen met boetes en belastingverhogingen;

2) De mogelijkheid voor de belastingadministratie om ambtshalve belastingen te heffen, waardoor de bewijslast wordt omgekeerd;

3) De mogelijkheid voor de belastingadministratie om zichzelf een uitvoerbare titel te verschaffen;

4) De mogelijkheid voor de belastingadministratie om procedurefouten te herstellen, terwijl de belastingplichtige slechts zeer beperkte mogelijkheden heeft om zijn fouten recht te zetten;

5) De verplichting voor de belastingplichtige om mee te werken, op straffe van sancties;

6) De invoering van wettelijke vermoedens ten voordele van de belastingadministratie;

7) De verplichting voor de belastingplichtige om eerst via de administratie te moeten passeren via een bezwaarschrift alvorens naar de rechtbank te gaan;

8) … .

Zoals men kan zien, is de strijd duidelijk verstoord en kan er niet worden gezegd dat de twee partijen met gelijke wapens vechten, zoals de wet zou suggereren.

Wat zijn de statistische kansen om een fiscaal geschil met de administratie te winnen?

De Revue générale de fiscalité publiceerde begin 2025 een opmerkelijk artikel over dit onderwerp. Hieruit blijkt dat in de administratieve fase 42% van de bezwaarschriften wordt aanvaard bij de PB en 31% bij de Venn.B.. Er zijn geen significante verschillen afhankelijk van het Gewest waar het beroep wordt ingediend.

Hoe zit het met de gerechtelijke fase?

Over het algemeen wint de belastingadministratie meer dan 70% van de beoordeelde zaken.

Betekent dit dat het gezegde van Jean de La Fontaine: “Selon que vous serez puissant ou misérable, les jugements de cour vous rendront blanc ou noir” (Naar gelang ge machtig of ellendig zijt, zullen de uitspraken der rechters u wit of zwart verklaren) van toepassing is op belastingzaken?

Dat is moeilijk met zekerheid te zeggen.

De gepubliceerde studie is erg interessant om te beoordelen of het raadzaam is om in rechte de degens te kruisen met de administratie.

Als men 10 jaar later met een ongunstige eindbeslissing komt te zitten, met de last van interesten, eventuele rechtsplegingsvergoedingen en advocatenkosten bovenop de belasting die men moet betalen, kan men dat beter vanaf het begin weten, ook al is de ene zaak de andere niet.

Het adagium "beter een slecht akkoord dan een goed proces" is daarom misschien aan te raden.